Door het hoogste bod bij de veiling van de KSN ten behoeve van het Michel Hollaar Fonds kreeg ik de unieke kans om mijn hengels eens uit te werpen op het Monkey Climber syndicaat. Een water met verschillende pareltjes die ik graag als vangst in mijn album wil steken.
Na het nodige mailverkeer werd er een datum geprikt en kon ik beginnen met aftellen.
Het vertrek viel niet mee door vele files, maar eenmaal op plaats van bestemming was ik verbaasd over de rust die het water uitstraalde. Ik werd goed ontvangen en samen met Nick maakte ik mijn eerste wandeling rond het water. De vissen lagen te genieten van de zon en mijn plan om ze tot azen te brengen begon vorm te krijgen.
Na mijn stek te bepalen ging ik gelijk aan de slag om het water te “voelen” en de diepte te bepalen. Echter bleven de vissen goed zichtbaar aan de oppervlakte en opteerde ik om toch maar de floater te nemen en te kijken of ze te verleiden waren aan het wateroppervlak. Na geruime tijd voeren met expander pellets en zig mix bleven de vissen echter lekker genieten van de zon, van azen was geen sprake. De hengels werden klaargemaakt voor de nacht en de hoop was groot…
De ruime stek was netjes aangelegd
‘s-Nachts bleef het echter stil, op een paar piepjes na. Tot de Delkim om 6:30 uur uit het niets begon te schreeuwen en ik met een kromme hengel de eerste vis stond te drillen. De vis voelde goed aan, maar ik wist dat het zeker geen bak kon zijn. Verschillende keren nam hij weer lijn en na 20 minuten kon ik eindelijk het schepnet onder de vis schuiven. De eerste indruk was een licht beschubde spiegel maar in de onthaakmat werd het duidelijk, een rijen karper! De camera en statief werden opgesteld en de prachtige vis werd op de gevoelige plaat vastgelegd.
Nieuwsgierig als ik ben stuurde ik dadelijk een screenshot door naar Gio en hij wist mij te vertellen dat dat die ene rijen karper was, waar we eerder over gesproken hadden. De moeilijke klant van het originele bestand die zelden werd gevangen. Voor Gio was dit de tweede keer in één week dat hij over een rijen karper praat en deze dan ook gevangen wordt!
De rijen karper van het originele bestand
Helemaal opgepept en eigenlijk nog niet goed beseffend wat een vangst ik net terug had gezet ging ik weer aan de slag met het zoeken van de vis. Op zicht was het zoeken makkelijk, de vissen waren weer aan het verzamelen aan het oppervlak en net als de dag ervoor hadden ze geen interesse in eten, maar waren ze aan het genieten van het zonnetje dat met regelmaat door de wolken brak.
Na een dag gefrustreerd voeren, vissen en stalken werd alle hoop weer gezet op de nacht. Spijtig genoeg verliep deze als de eerste en bleven alle Delkim’s stil.
De rust in de natuur, iets wat zeldzaam wordt…
Met een opgroeiende zoon werd de heimwee groter dan de drang om nog een exemplaar te strikken en om 10:00 uur werden de hengels ingepakt. Na een laatste gesprek met Gio werd de auto weer volgepropt en keerde ik huiswaarts, denkend aan die ene run, die ene speciale vis die het hele weekend goed gemaakt had!
Bedankt Gio en de KSN voor de kans om hier een keer mijn ding te kunnen doen, ik heb ervan genoten!
For charity, it’s okay to pay…
Bart Peeters