Ad Peij
Het is zondagmorgen 06.30 uur als ik dit schrijf. Mijn gezin ligt nog heerlijk op één oor en bij mij zijn de luiken alweer één uur open. Een ochtendmens dus, ’s avonds ben ik redelijk “gesloopt” van alle activiteiten door de dag heen. Ik hoor nog tot de gelukkigen die hun dagen werkend mogen doorbrengen. Alweer 26 jaar ben ik als zelfstandig ondernemer bezig met trainingen/ adviestrajecten verzorgen in het bedrijfsleven, overheden en dienstverleningssectoren. De kern hierin is professionele communicatie, team en individuele ontplooiing, leiderschap en cultuurveranderingsklussen. Maar genoeg over werk nu, zoals je hebt gelezen heb ik een gezin, er is dus een mevrouw Peij en 4 kinderen waarvan de oudste 30 is en de jongste 11. Van deze vier heeft er één het mannelijk geslacht en die heeft in het gezin zo’n 9 jaar geleden het “karpervirus” naar “binnen” gebracht. Niet dat de anderen dat niet hadden kunnen doen maar die hadden en hebben andere interesses, wat mij betreft ook goed.
Met mijn zoon samen zit ik zo’n 35 weekenden per jaar aan het water, naast onze Frankrijk /Oostenrijk trips die we 2 á 3 keer per jaar maken. Dus je kunt wel zeggen dat het karpervirus flink aan het “huishouden” is geweest, letterlijk en figuurlijk. Gelukkig heb ik een echtgenote die vrolijk zwaaiend op de oprit staat als we weer een weekend op stap gaan, wat zou dat toch zijn? Zonder gekheid, ze gaat zelfs regelmatig mee, komt altijd even naar “de stek” en is zelfs bereid de vakanties voor een deel aan het vissen aan te passen. Ik voel me dus redelijk gezegend.
Naast werken en vissen, wat ik mijn hele bewuste leven al doe, ben ik nog niet druk genoeg “vind ik zelf” en heb ik de taak van voorzitter van HSV “Ons Genoegen” uit Oss opgepakt, een HSV met 2600 leden wat best een aansprekend aantal is. Vanuit deze functie ben ik behept geraakt met een ander virus, dat heet besturen. Lobbyen, belangen behartigen, netwerken, delen, samenbrengen van partijen. Organiseren, doelen stellen en bereiken, waar we als karpervissers belang bij hebben, waar we kennis, kunde, en informatie kunnen halen, waar we kunnen ontmoeten en inspireren om met alle belanghebbenden het maximaal haalbare resultaat te bereiken. Ideeën en gedachten ophalen bij jullie, meebewegen met hetgeen voor jullie van belang is. Besturen is ook gevoed worden door de achterban. Het belang ligt dus bij jullie, leden en nog niet leden van De KSN.
Wat ik daarin ook geleerd heb, is dat het vaak een kwestie is van een lange adem hebben, volhouden, geloven dat hetgeen we willen werkt. Dat als we de verbinding met elkaar weten te maken en er gezamenlijk de schouders eronder zetten, we de belangen van karperminnend en karpervissend Nederland/ België/ Duitsland kunnen behartigen vanuit De KSN, door samenwerken, door visies met elkaar te delen, door bij elkaar “in de keuken” te kijken. Door planmatig te werken aan gewenste resultaten.
Die “schouders” wil ik wel leveren, ik nodig jullie allen uit dat samen te doen; dat is gezelliger, leuker en doelmatiger.
O, ja ik ben 62 jaar jong/ oud maak er zelf maar iets van, ik zie er trouwens niet uit als 62 dus …
Woon in Noord-Brabant aan de mooie rivier de Maas, het grote water voor de deur… gek genoeg rijden we meestal naar de ons bekende putjes. De Maas heeft toch iets van…
Met een hartelijke groet en tot ziens!